Kukurydza cukrowa

Kukurydza cukrowa jest bardzo chętnie spożywanym warzywem przez Polaków. Kukurydza cukrowa (Zea mays subsp. mays) należy do grupy odmian kukurydzy zwyczajnej (Zea mays) o nazwie Saccharata. Szacuje się, że Polak zjada rocznie 0,5 kg kukurydzy cukrowej i widoczny jest trend wzrostowy.

Jest rośliną jednoroczną z rodziny wiechlinowatych (Poaceae), wytwarzającą wzniesione, pojedyncze źdźbło, wysokości 0,5 do 2,5 m. Pod ziemią tworzy wiązkowy system korzeniowy, sięgający od 100 do 200 cm w głąb gleby. Łodyga w węzłach pełna, a w międzywęźlach wypełniona gąbczastym rdzeniem. Liście wyrastają pojedynczo z węzła, są ułożone skrętolegle. Blaszka liściowa szeroka z wierzchu lekko omszona.

Kukurydza jest rośliną jednopienną, wiatropylną. Kwiaty męskie zebrane są w wiechy długości 10-40 cm, na wierzchołkach źdźbeł. Wiecha składa się z licznych, dwukwiatowych kłosków osadzony parami, spiralnie, na osi kwiatostanowej. Natomiast kwiatostany żeńskie osadzone są na skróconych pędach bocznych, przekształconych w osadki.  Tworzą one kolby stojące pojedynczo w pachwinach liści. Kłoski kolby są dwukwiatowe, z których jeden ma normalnie rozwinięty słupek z bardzo długim znamieniem (nawet do 70 cm), drugi jest szczątkowy, niezdolny do zapłodnienia i tworzenia nasion. Owocem jest ziarniak barwy żółtej.

Odmiany

Najpopularniejsze odmiany kukurydzy cukrowej to:

"Złota Karłowa" – odmiana bardzo wczesna, której kolby gotowe są do zbioru już w pierwszej połowie sierpnia. Rośliny tej odmiany silnie rozkrzewione wyrastają do wysokości 70 – 90 cm. Kolby ich są małe, długości około 10 cm, wrzecionowate. Plon raczej niski. Ziarno jest smaczne i delikatne.

"Golden Bantam" – odmiana średnio późna, zbierana we wrześniu; rośliny wyrastają do 140 cm, kolby dorastają do 17 cm długości, mają kształt walcowaty; ziarno jest delikatne, miękkie, słodkie.

"Martek F1" – odmiana średnio wczesna, wyrastająca do 140 – 160 cm, zbierana w końcu sierpnia; bardzo plenna, kolby duże, a ziarno smaczne.

"Aztek F1" – odmiana późna; zbiór przypada na sierpień lub wrzesień; rośliny bardzo wysokie dochodzą do 180 cm; odmiana ta wymaga dobrej, żyznej gleby.

Kukurydza cukrowa

Uprawa

Kukurydza cukrowa lubi ciepło. Kiełkuje i rośnie w temperaturze powyżej 10 °C i jest wrażliwa na przymrozki. Pod jej uprawę przeznacza się gleby żyzne, zasobne w wapń. Powinno się ją wysiewać w miejscach ciepłych, nasłonecznionych, zasłoniętych od wiatru. Nie lubi ziemi zbyt mokrej i zimnej. Kukurydzę cukrową można uprawiać z siewu nasion bezpośrednio do gruntu lub z rozsady. W uprawie na najwcześniejsze zbiory przeważa ta z rozsady, natomiast na późniejsze terminy zbioru – z siewu nasion wprost do gruntu. Najczęściej kukurydzę cukrową sieje się w rozstawie między rzędami 50 lub 75 cm, a w rzędzie co 15-18 cm.

Kukurydzę cukrową należy zasilić około 120 – 180 kg K2O, 60 – 80 P2O5 i 60 – 100 kg N. Nawozy fosforowe i potasowe najlepiej zastosować jesienią albo po połowie jesienią i wiosną a azotowe wiosną .

Kukurydza cukrowa