Cypryśnik błotny

Cypryśnik błotny jest drzewem iglastym pochodzącym z rodziny cyprysowatych. Jego ojczyzną jest USA, a w szczególności można go spotkać na Florydzie. W jej rejonach występuje ono w formie litych drzewostanów nad rzekami, na bagnach, czy terenach zalanych, których mamy na tamtych obszarach dostatek. Drzewo rośnie też niekiedy podłożu nie zalanym bezpośrednio wodą, a po prostu o wilgotnej glebie,  jednak w przypadku okolic zalewowych, cypryśnik radzi sobie o wiele lepiej i rozwija się bujniej a to dzięki wykształceniu korzeni oddechowych, które wznoszą się ponad powierzchnię wody i w ten sposób dostarczany jest tlen niezbędny roślinie do rozwoju. Drzewo może osiągnąć  wielkość nawet ponad 20 metrów, jego średnica może zaś wynosić około 2 metrów. Cypryśnik błotny dożywa do 500 lat. W 1640 roku to drzewo iglaste zostało sprowadzone do Europy i zagościło w jej parkach. W naszym kraju obecnie niekiedy można spotkać nawet bardzo stare egzemplarze jego właśnie  terenach mokrych, na przykład w okolicach rzek.

Jako że cypryśnik jest drzewem żyjącym kilka wieków, rozwija się powoli. Młode egzemplarze mają regularną, wąskostożkową koronę. U starszych natomiast poszerza się ona i zaokrągla. Drzewo charakteryzuje się dość miękkimi, jasnozielonymi igłami, które w jesieni brązowieją, natomiast na zimę opadają. W kolejnym roku nowe igły pojawiają się niezbyt wcześnie.  Cypryśnik błotny ma prosty pień, przy nasadzie szerszy, natomiast  im wyżej, tym jest on węższy. Kora drzewa jest koloru czerwonobrunatnego i łuszczy się. Między gałęźmi można zauważyć szyszki o jajowatym podłużnym kształcie i długości do 4 cm. Szyszki pełne są aromatycznej, pachnącej żywicy.

Uprawa cypryśnika błotnego

Omawiany gatunek drzewa iglastego należy do  tych nieco trudniejszych w uprawie. Ma ono swoje specyficzne wymagania, które sprawiają, że niektórzy miłośnicy zieleni nie decydują się na ryzyko jego uprawy. Dotyczy to szczególnie naszego kraju a właściwie niektórych jego zakątków. Cypryśnik jest bowiem rośliną dość wrażliwą na mrozy i zimno. Zwłaszcza młode egzemplarze źle znoszą okres zimowy, kiedy w naszym kraju potrafią panować wysokie mrozy. Z tego względu przed rozpoczęciem zimy młode cypryśniki muszą być okryte i zabezpieczone przez mrozem. Im starszy egzemplarz, tym bardziej jest odporny na chłód, choć i wtedy niska temperatura nie sprzyja dobremu rozwojowi rośliny.  Dodatkowo cypryśnik preferuje mocno wilgotne powietrze.

Cypryśnik błotny

Cypryśnik błotny

Cypryśnik błotny

Plusem uprawy jest fakt, że iglak ten ma sporą odporność na rozmaite choroby dotykające rośliny. Jeżeli zapewnimy mu mocno wilgotną glebę i pozostałe elementy właściwej pielęgnacji, może nam rosnąć przez wiele lat i stawać się coraz bardziej okazały. Najlepiej posadzić do na podłożu bagnistym lub nad zbiornikiem wodnym. Drzewko to nadaje się wobec tego bardzo dobrze do aranżacji miejsca w pobliżu oczek wodnych. Bardzo dobrze prezentuje się posadzone pojedynczo, jak i w grupie.  Z kolei gleba kwaśna i torfowa nie sprzyjają uprawie cypryśnika błotnego. Preferuje on także stanowisko pełne słońca i zaciszne.

Cypryśnik błotny będzie zdobił nasz ogród przez cały rok, ale szczególnie ciekawie wygląda jesienią z racji wybarwienia swoich igieł na kolor brązowo- rdzawy. Jeśli tylko mamy w swoim otoczeniu jakieś podmokłe lub błotniste miejsce, warto rozważyć posadzenie tego długowiecznego drzewka, ponieważ będzie to dla niego idealne stanowisko.

Cypryśnik błotny