Opis:
Świetlik łąkowy jest rośliną rosnącą w naturalnych warunkach na terenie Europy zachodniej oraz środkowej. Spotyka się go czasami w Małopolsce, na Podkarpaciu oraz na Śląsku. Spotyka się go na łąkach oraz na torfowiskach. Jej kwiaty są białego koloru, niewielkie i mają charakterystyczną żółtą plamkę. Znajdują się na łodydze, która jest pokryta drobny mi włoskami. Liście są jajowate, a ich brzegi mają kształt ząbków. Do celów medycznych pozyskuje się ją wyłącznie z naturalnego środowiska. Nie jest uprawiany.
Uprawa:
Jest rośliną półpasożytem. Rośnie wysysając wodę z korzeni innych roślin. Nie jest uprawiany przez hodowców, ale najczęściej spotyka się go na glebach bardzo wilgotnych o dużym poziomie próchniczym oraz bardzo żyznych. Stanowisko jest przeważnie słoneczne.
Zastosowanie:
Ozdoba na rabaty bylinowe. Jest rośliną leczniczą.
Kwitnienie:
Kwitnie od maja do października.
Zimowanie:
Jest rośliną jednoroczną, dlatego nie potrzebna jej pomoc na czas zimy.
Uwagi:
Świetlik łąkowy jest rośliną najbardziej znaną za to, że ma właściwości lecznicze. Zbiera się je ścinając całą roślinę. Suszy się ją w zacienionym miejscu w wysokiej temperaturze wynoszącej maksymalnie 40 stopni Celsjusza. Powinno się je po wysuszeniu przechowywać w dużych, grubych torbach papierowych. Stosuje się je głównie w chorobach oczu, nadmiernym łzawieniu, zapaleniu spojówek oraz męczeniu się wzroku. Zioła parzy się kilkanaście minut we wrzątku. Wyparzonymi robi się okłady na oczach, a wywarem po przecedzeniu można je przemywać.
0 komentarzy